พุธ 14-15.30 ศุกร์ 13-14.30
"ถ้าพูดไป เขาไม่รู้ อย่าขู่เขา ว่าโง่เง่า งมเงอะ เซอะหนักหนา ตัวของตัว ทำไม ไม่โกรธา ว่าพูดจา ให้เขา ไม่เข้าใจ ตนเตือนตน ของตน ให้พ้นผิด ...ตนเตือนจิต ตนได้ ใครจะเหมือน ตนเตือนตน ไม่ได้ ใครจะเตือน ตนแชเชือน ใครจะเตือน ให้พ้นภัย..
บรรยากาศในห้องเรียนดูสบายๆคะ และทุกคนก็ตั้งใจฟังที่อาจารย์สอน
บรรยากาศในห้องเรียนนี้คือบรรยากาศการเรียนที่มีความสุขพร้อมที่จะรับความรู้จากอาจารย์พร้อมที่จะยกป้ายในการตอบคำถาม
จากภาพหรือบรรยากาศในห้องเรียนแล้วดูทุกคนมีความตั้งใจมุ่งมั่น เพราะถ้าคนใดคนหนึ่งหยุดหรือคุยแปบเดียวเราก็จะพลาดโอกาสไปเลยก็เป็นไปได้ ดูจากภาพแล้วอาจาร์ยคงจะชื่นใจขึ้นมาบ้างนะคะเพราะทุกคนให้ความสำคัญกับวิชานี้เป็นอย่างมากคะ .
จริง ๆ นะ
กลัวมากค่ะ กลัวเวลาที่อาจารย์สุ่มชิ่อเราขึ้นมาแล้วจะตอบไม่ได้ทั้งหนูและเพื่อน นะค่ะ เห็น บ่นๆกันว่า พอยกป้ายแล้ว แล้วหนูและเพื่อนสังเกตุว่า ยกก่อนคนอื่น แต่อาจารย์ จะชี้ให้คนอื่นตอบอะค่ะเลยทำให้เพื่อนๆและหนู ไม่กล้าที่จะยกป้ายตอบอีกอย่าง เวลาตอบไปแล้วกลัวมันจะผิด แต่อาจารย์ก็บอกอยู่บ่อยๆว่าผิดไม่เป็นไร แต่มันก็กลัวแลัวมันก็อายด้วยขอบคุณค่ะ
เวลาเรียนเวลาที่อาจารย์ สุ้ม บ้างครั้งก็กลัวจะตอบผิด แต่อาจารย์ก็บอกอยู่บ่อยๆว่าตอบผิดไม่เป็นไร แต่มันก็กลัวและก็อายอยู๋ดีมีอีกอย่างที่เพื่อนๆบ่นและหนูก็คิดว่าอย่างนั้นนะค่ะ คือ เวลายกป้าก่อน คนอื่น แล้วอาจารย์มักให้คนอื่นตอบก่อนอะค่ะ เลยทำให้ไม่ค่อยมีใครกล้ายกป้ายอะค่ะ
เวลายกป้าย และ อ. มักให้คนอื่นตอบก่อน ...คงต้องบอกว่า ครูยืนหน้าชั้นเรียน จะเห็นได้ชัดว่า ใครยกก่อน ยกหลังนะแต่ก็มีหลาย ๆ คำถาม ที่ไม่มีคนตอบใช่ไหมแสดงว่ายังมีโอกาสหลงเหลืออีกเยอะเลย
เป็นวิชาที่ทำให้ไม่มีอาการง่วงนอน และอุณหภูมิอบอุ่นขึ้นมาถึงร้อนเลยทีเดียว เริ่มเข้าเรียนด้วยอาการหนาวเย็น แต่สักพักเมื่อเริ่มตอบคำถามสังเกตได้เลยว่ามีเหงื่อออกเต็มมือเลย ตื่นเต้นมากกว่าง่วงนอน และร้อนมากกว่าเย็นค่ะ
แต่ครูเห็นบางคนยังนั่งหลับได้นะ (เป็นความสามารถเฉพาะตัว ห้ามลอกเลียนแบบ)พอได้ พูด ได้ แสดงความคิดเห็นเราก็เริ่มมั่นใจเล็ก ๆ ในตัวเอง ความวิตก กังวล ก็จะลดลง ๆ และหายไปในที่สุด
เป็นวิชาเดียวและน่าจะเป็นวิชาแรกค่ะที่ทำให้หนูรู้สึกไม่ง่วงนอนในห้องเรย เพราะต้องลุ้นระทึกการสุ่มชื่อว่าจะมาเมื่อไหร่จากที่เรียนห้องเรียนหนาวๆ ก็กลายเป็นร้อน แต่ก็สนุกดีค่ะ ^^
ผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน ทราบความหมายของ ชาวพุทธแล้ว ก็เลิกง่วงนอนเวลาเรียน ในทุก ๆ วิชา
แค่ภาพถ่ายในห้องก็สามารถสื่อออกมาได้แล้วว่าทุกคนต่างตื่นตัวในวิชานี้มากเมื่อเที่ยบกับบรรยากาศในวิชาอื่น เพราะทุกคนลุ้นว่ารายชื่อในการสุ่มต่อไปจะออกมาเป็นใคร คำถามจะออกเหมือนอย่างเดิมรึปล่าว และทุกคนจะตื่นตัวกับการแย่งตอบในคำถามที่ง่ายและจะเงียบในคำถามที่ไม่คุ้นเคย แต่โดยรวมแล้ววิชานี้เรียนสนุกและเป็นวิชาที่เวลาในชั่วโมงผ่านไปเร็วมากค่ะ
ไม่จริงมั่ง
วิชานี้เป็นวิชาที่เรียนแล้วรู้สึกตื่นเต้นอยู่ตลอดเวลา เวลาเรียนวิชานี้ไม่เคยหลับในห้องเรียนเลย ดูจากรูปภาพแล้วรู้สึกว่าทุกคนตั้งใจเรียนมาก เพราะกลัวอาจารย์สุ่มถามแล้วจะตอบไม่ได้ เวลาอาจารย์สุ่มถามแล้วคนไหนตอบไม่ได้ก็จะผ่านไปแล้วคนนั้นก็จะไม่ได้คะแนนไม่มีคะแนนเก็บเราก็จะต้องยกป้ายเอง การสุ่มป้ายขึ้นมาก็ดีนะคะ เพราะว่าทำให้เราเป็นคนที่กล้าแสดงออกมากขึ้น
ก็ดีนะคะ แสดงว่า ยังสามารถทำได้ดีกว่านี้ ... บอกใบ้หน่อยซิ
เห็นภาพถ่ายของเพื่อนๆๆ ในห้องเรียนก็รู้แล้วว่า เพื่อนๆแต่ละคนสนุกสนาน หรือมีบ้างคนที่เกรงบ้างในการตอบ กลัวตอบไม่ถูกบ้าง กลัวอายบ้าง แต่การยกป้ายตอบแบบนี้เป็นข้อคิดที่ดี ทำให้นักศึกษาแต่ละคน กล้าที่จะแสดงออก กล้าตอบปัญหาที่แตกต่างออกไป กล้าคิดกล้าที่จะเอาความคิดของตนมาตอบ ถึงบ้างครั้งไม่ได้คะแนนก็ตาม แต่เป็นทางออกที่ดีในการที่จะตอบค่ะ
อายครูไม่รู้วิชา อายภรรยาไม่มีบุตร
จากภาพบรรยากาศที่เห็นในห้องเรียนวิชานี้ นักศึกษาทุกคนมีความตั้งใจมากขึ้นจากเดิม แรกๆการมาเรียนวิชานี้ส่วนมากรู็สึกเกร็งกับการเรียนและการตอบคำถาม ไม่กล้าตอบ ไม่กล้าแสดงความคิดเห็น จึงมีการยกป้ายที่น้อย แต่ช่วงหลังๆเริ่มมีการกระตือรือร้นที่จะยกป้ายมีความกล้ามากขึ้นที่จะตอบและแสดงความคิดเห็น ทำให้ฟังอาจารย์สอนและตั้งใจฟัง เพื่อที่จะตอบคำถามได้ คำถามของอาจารย์บ้างเรื่องก็เป็นความรู้รอบตัว ซึ่งบางอย่างที่ไม่รู้ก็ทำได้รับความรู้ใหม่ จึงเกิดประโยชน์เป็นอย่างมากค่ะ
มีใครมี คำติ บ้าง
คำติ คือ คนได้ป้ายเยอะๆแล้วตอบ ผิดไม่ได้ป้ายครับ ห้าๆ
เวลาที่ตอบได้แล้วไม่มีใครตอบ และตอนที่ยกป้ายจะตอบแล้วครูมองไม่เห็น ครูไปเห็นคนข้างๆแทนค่ะ และบางครั้งก็ยกไม่ทันค่ะ
บรรยากาศในห้องเรียนดูสบายๆคะ และทุกคนก็ตั้งใจฟังที่อาจารย์สอน
ตอบลบบรรยากาศในห้องเรียนนี้คือบรรยากาศการเรียนที่มีความสุขพร้อมที่จะรับความรู้จากอาจารย์พร้อมที่จะยกป้ายในการตอบคำถาม
ตอบลบจากภาพหรือบรรยากาศในห้องเรียนแล้วดูทุกคนมีความตั้งใจมุ่งมั่น เพราะถ้าคนใดคนหนึ่งหยุดหรือคุยแปบเดียวเราก็จะพลาดโอกาสไปเลยก็เป็นไปได้ ดูจากภาพแล้วอาจาร์ยคงจะชื่นใจขึ้นมาบ้างนะคะเพราะทุกคนให้ความสำคัญกับวิชานี้เป็นอย่างมากคะ .
ตอบลบจริง ๆ นะ
ตอบลบกลัวมากค่ะ กลัวเวลาที่อาจารย์สุ่มชิ่อเราขึ้นมาแล้วจะตอบไม่ได้
ตอบลบทั้งหนูและเพื่อน นะค่ะ เห็น บ่นๆกันว่า พอยกป้ายแล้ว แล้วหนูและเพื่อนสังเกตุว่า ยกก่อนคนอื่น แต่อาจารย์ จะชี้ให้คนอื่นตอบอะค่ะ
เลยทำให้เพื่อนๆและหนู ไม่กล้าที่จะยกป้ายตอบ
อีกอย่าง เวลาตอบไปแล้วกลัวมันจะผิด แต่อาจารย์ก็บอกอยู่บ่อยๆว่าผิดไม่เป็นไร แต่มันก็กลัวแลัวมันก็อายด้วย
ขอบคุณค่ะ
เวลาเรียนเวลาที่อาจารย์ สุ้ม บ้างครั้งก็กลัวจะตอบผิด แต่อาจารย์ก็บอกอยู่บ่อยๆว่าตอบผิดไม่เป็นไร แต่มันก็กลัวและก็อายอยู๋ดี
ตอบลบมีอีกอย่างที่เพื่อนๆบ่นและหนูก็คิดว่าอย่างนั้นนะค่ะ คือ เวลายกป้าก่อน คนอื่น แล้วอาจารย์มักให้คนอื่นตอบก่อนอะค่ะ เลยทำให้ไม่ค่อยมีใคร
กล้ายกป้ายอะค่ะ
เวลายกป้าย และ อ. มักให้คนอื่นตอบก่อน ...
ลบคงต้องบอกว่า ครูยืนหน้าชั้นเรียน จะเห็นได้ชัดว่า ใครยกก่อน ยกหลังนะ
แต่ก็มีหลาย ๆ คำถาม ที่ไม่มีคนตอบใช่ไหม
แสดงว่ายังมีโอกาสหลงเหลืออีกเยอะเลย
เป็นวิชาที่ทำให้ไม่มีอาการง่วงนอน และอุณหภูมิอบอุ่นขึ้นมาถึงร้อนเลยทีเดียว เริ่มเข้าเรียนด้วยอาการหนาวเย็น แต่สักพักเมื่อเริ่มตอบคำถามสังเกตได้เลยว่ามีเหงื่อออกเต็มมือเลย ตื่นเต้นมากกว่าง่วงนอน และร้อนมากกว่าเย็นค่ะ
ตอบลบแต่ครูเห็นบางคนยังนั่งหลับได้นะ (เป็นความสามารถเฉพาะตัว ห้ามลอกเลียนแบบ)
ลบพอได้ พูด ได้ แสดงความคิดเห็น
เราก็เริ่มมั่นใจเล็ก ๆ ในตัวเอง ความวิตก กังวล ก็จะลดลง ๆ และหายไปในที่สุด
เป็นวิชาเดียวและน่าจะเป็นวิชาแรกค่ะที่ทำให้หนูรู้สึกไม่ง่วงนอนในห้องเรย เพราะต้องลุ้นระทึกการสุ่มชื่อว่าจะมาเมื่อไหร่
ตอบลบจากที่เรียนห้องเรียนหนาวๆ ก็กลายเป็นร้อน แต่ก็สนุกดีค่ะ ^^
ผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน
ลบทราบความหมายของ ชาวพุทธแล้ว ก็เลิกง่วงนอนเวลาเรียน ในทุก ๆ วิชา
แค่ภาพถ่ายในห้องก็สามารถสื่อออกมาได้แล้วว่าทุกคนต่างตื่นตัวในวิชานี้มากเมื่อเที่ยบกับบรรยากาศในวิชาอื่น เพราะทุกคนลุ้นว่ารายชื่อในการสุ่มต่อไปจะออกมาเป็นใคร คำถามจะออกเหมือนอย่างเดิมรึปล่าว และทุกคนจะตื่นตัวกับการแย่งตอบในคำถามที่ง่ายและจะเงียบในคำถามที่ไม่คุ้นเคย แต่โดยรวมแล้ววิชานี้เรียนสนุกและเป็นวิชาที่เวลาในชั่วโมงผ่านไปเร็วมากค่ะ
ตอบลบไม่จริงมั่ง
ลบวิชานี้เป็นวิชาที่เรียนแล้วรู้สึกตื่นเต้นอยู่ตลอดเวลา เวลาเรียนวิชานี้ไม่เคยหลับในห้องเรียนเลย ดูจากรูปภาพแล้วรู้สึกว่าทุกคนตั้งใจเรียนมาก เพราะกลัวอาจารย์สุ่มถามแล้วจะตอบไม่ได้ เวลาอาจารย์สุ่มถามแล้วคนไหนตอบไม่ได้ก็จะผ่านไปแล้วคนนั้นก็จะไม่ได้คะแนนไม่มีคะแนนเก็บเราก็จะต้องยกป้ายเอง การสุ่มป้ายขึ้นมาก็ดีนะคะ เพราะว่าทำให้เราเป็นคนที่กล้าแสดงออกมากขึ้น
ตอบลบก็ดีนะคะ แสดงว่า ยังสามารถทำได้ดีกว่านี้ ... บอกใบ้หน่อยซิ
ลบเห็นภาพถ่ายของเพื่อนๆๆ ในห้องเรียนก็รู้แล้วว่า เพื่อนๆแต่ละคนสนุกสนาน หรือมีบ้างคนที่เกรงบ้างในการตอบ กลัวตอบไม่ถูกบ้าง กลัวอายบ้าง แต่การยกป้ายตอบแบบนี้เป็นข้อคิดที่ดี ทำให้นักศึกษาแต่ละคน กล้าที่จะแสดงออก กล้าตอบปัญหาที่แตกต่างออกไป กล้าคิดกล้าที่จะเอาความคิดของตนมาตอบ ถึงบ้างครั้งไม่ได้คะแนนก็ตาม แต่เป็นทางออกที่ดีในการที่จะตอบค่ะ
ตอบลบอายครูไม่รู้วิชา อายภรรยาไม่มีบุตร
ลบจากภาพบรรยากาศที่เห็นในห้องเรียนวิชานี้ นักศึกษาทุกคนมีความตั้งใจมากขึ้นจากเดิม แรกๆการมาเรียนวิชานี้ส่วนมากรู็สึกเกร็งกับการเรียนและการตอบคำถาม ไม่กล้าตอบ ไม่กล้าแสดงความคิดเห็น จึงมีการยกป้ายที่น้อย แต่ช่วงหลังๆเริ่มมีการกระตือรือร้นที่จะยกป้ายมีความกล้ามากขึ้นที่จะตอบและแสดงความคิดเห็น ทำให้ฟังอาจารย์สอนและตั้งใจฟัง เพื่อที่จะตอบคำถามได้ คำถามของอาจารย์บ้างเรื่องก็เป็นความรู้รอบตัว ซึ่งบางอย่างที่ไม่รู้ก็ทำได้รับความรู้ใหม่ จึงเกิดประโยชน์เป็นอย่างมากค่ะ
ตอบลบมีใครมี คำติ บ้าง
ตอบลบคำติ คือ คนได้ป้ายเยอะๆแล้วตอบ ผิดไม่ได้ป้ายครับ ห้าๆ
ตอบลบเวลาที่ตอบได้แล้วไม่มีใครตอบ และตอนที่ยกป้ายจะตอบแล้วครูมองไม่เห็น ครูไปเห็นคนข้างๆแทนค่ะ และบางครั้งก็ยกไม่ทันค่ะ
ตอบลบ